Powstaje możliwość wyodrębnienia modeli aktualnych i przeszłych stanów otoczenia, a także wizji idealnych. Im bogatsze treściowo systemy pojęciowe, tym większe możliwości tworzenia wizji obrazowych i pojęciowych. Systemy pojęciowe mogą być w różnym stopniu bogate i zintegrowane.- Bogatsze dają możność wielowymiarowego spostrzegania rzeczywistości i klasyfikowania zdarzeń z zastosowaniem ocen różnorodnych i względnych. Rozwój tego rodzaju zachodzi we wszystkich czterech systemach wiedzy. Psychiczna reprezentacja własnego „ja” powstaje w wyniku  postrzegania siebie w relacji do zadań, porównywania siebie z innymi, pobierania informacji od innych na temat własnej osoby przez przyporządkowanie zachowań do społecznie ukształtowanych pojęć. „Ja  realne” to hierarchiczny system pojęciowy (opisowy i wartościujący). „Ja idealne” tworzy się jako kompozycja wyabstrahowanych cech innych ludzi lub przez porównywanie siebie aktualnego z modelem „ja” w przeszłości. Treści „ja  idealnego” są takie same jak „realnego”, dotyczą jednak stanów idealnych. Jednocześnie z systemem wiedzy o otoczeniu, relacjach i o sobie samym tworzy się stopniowo system programów czynności i działań w formie pojęciowej. Dotyczą one programów szczegółowych i ogólnych zasad postępowania (normalnych i idealnych). Dzieje się to dzięki spostrzeganiu i zapamiętywaniu sposobów działania innych ludzi oraz włączaniu ich do swoich działań, dzięki uogólnianiu własnych doświadczeń, przyswajaniu sobie przekazu społecznie ukształtowanych zasad postępowania.